Kaside, genellikle övgü ÅŸiiridir. Kaside biçimiyle yazıl­mış yergiler de vardır. Övmek amacıyla yazılan kasideler, konularına göre şöyle çeÅŸitlere ayrılır: Tevhîd: Allah'ın birliÄŸini anlatan kaside. Münâcât: Allah'a yalvarmak için yazılan kaside. Naat: Peygamber efendimizi; ayrıca, din ulularını (ilk dört halifeyi, özellikle Hz. Ali'yi) ve tarikatların ulularını (Mevlâna, vb.) övmek için yazılan kaside. Medhiye: Devrin ileri gelen bir kiÅŸisini (padiÅŸah, sadrazam, ÅŸeyhülislâm, ve­zir...) övmek için yazılan kaside. Divan ÅŸairleri, övdükleri kiÅŸilerden caize adı verilen bahÅŸiÅŸ alırlardı. Onun için de, kaside sunmaya elveriÅŸli birtakım fırsatları kollarlardı; sözgelimi, za­manla ilgili olarak, bahariyye (bahar kasidesi), ÅŸitâiyye (kış kasidesi), ramazanniye (ramazan kasidesi), îdiyye (bayram kasidesi)… herhangi bir olayla ilgili…

Mani'nin kuruluÅŸunu hazırlayan 1. dizedeki ayak, herhangi bir cümleye baÄŸlanmadan, bağımsız olarak söylenirse, o yoldaki manilere kesik mani (ayaklı mani) denir. Mani kesik bir dize ile baÅŸladığı için, bu ad verilmiÅŸtir. Bu türlü manilerin uyakları genellikle cinaslı uyak olur; o yüzden bunlara, cinaslı mani de denir. Kuleden Ses geliyor kuleden O kaÅŸ o göz deÄŸil mi Beni sana kul eden Ä°stanbul "meydan kahveleri"nde söylenen manilerde, kesik dizeler adam aman ünlemiyle doldurulup tam dize haline getirilir; sözgelimi, yukarıdaki ma­ninin ilk dizesi, Ä°stanbul aÄŸzında o yolda doldurulmuÅŸtur: Adam aman kuleden Ses geliyor kuleden O kaÅŸ göz deÄŸil mi Beni sana kul eden…