1-Özel ad: EÅŸi olmayan, tek olan varlığı adlandırmakta kullanılan sözcük. KiÅŸi ad ve soyadları: Mustafa Kemal Atatürk, Fevzi Çakmak, Halide Edip Adıvar, Ahmet Erkoç, Aslıhan Dinçtürk... Bilinen belli bir hayvana verilen adlar: KarabaÅŸ (köpek), Fırtına, Boncuk (ke­di), Sürmeli (kuzu) ... Kıta, ülke, devlet, millet, dil, din, mezhep adları: Asya, Anadolu, Trakya; Tür­kiye Cumhuriyeti; Türk, Fars, Alman; Türkçe, Farsça, Almanca, Tatarca; Ä°slami­yet, Hristiyanlık; Hanefi, Ortodoks... Bölge, ÅŸehir, kasaba, köy, il, ilçe, mahalle, semt, cadde, sokak vs. adları: İç Anadolu Bölgesi, Batı Karadeniz Bölümü; Ankara, Çankaya, KarataÅŸ (köy); KöroÄŸlu Caddesi, Neyzen Tevfik Sokağı... CoÄŸrafi varlıkların adları: Tuz Gölü, Erciyes, Kızılırmak, MuÅŸ Ovası,…

Soyut kavramları ve somut varlıkları karşılayan sözcüklere ad (isim) denir. Adlar, özne, nesne, dolaylı tümleç, yüklem görevinde kullanılabilir. "Delikanlılar paltolarına sarınmışlar, atkılarını Ã§enelerine çekmiÅŸlerdi." Delikanlı: Özne görevinde ad çenelerine: Dolayı tümleç görevinde ad paltolarına: Dolayı tümleç görevinde ad atkılarını: Belirtili nesne görevinde ad "Çocuklardan biri sınıfta, diÄŸeri bahçedeydi." Sınıfta(ydı): Yüklem görevinde ad Bahçedeydi: Yüklem görevinde ad Adlar, ad tamlamasının tamlayan ve tamlanan kısmında bulunabilir. "Okulun bahçesinden çocuk sesleri geliyordu." Okulun bahçesi: Belirtili ad tamlaması çocuk sesleri: Belirtisiz ad tamlaması okul: Ad bahçe: Ad çocuk: Ad ses: Ad Adlar, sıfat tamlamasının tamlanan kısmında bulunur. "Zamanla canı sıkılınca bir iÅŸle uÄŸraÅŸmayı düşündü." bir iÅŸ:…