Varsağı, Güney Anadolu'da "Varsak" boyu arasında, özel bir ezgi ile söylenen bir nazım çeşitidir. Ölçek ve nazım biçimi bakımından semai gibidir; ondan ayrıldığı noktalardan biri ezgisi, öteki de, ilk dörtlükte bre!, behey!, hey! gibi yi­ğitçe ünlemler kullanılmasıdır:

Yürü bre yalan dünya!

Bre ağalar, bre beyler!

Yürü behey Bulgar-dağı!

Behey ala gözlü dilber!

Hey ağalar! böyle mi olacak...

Hey ağalar! kış mı olacak...

Dörtlük sayısı 3-5'tir; kimi zaman daha çok da olabilir. Varsağı, Arapça "î" ilgi ekiyle kurulmuş olan Varsagî sözünün söylenişinin Türkçeleştirilmiş biçimidir; "Varsak"lara özgü bir ezgi ile söylenen bir çeşit halk türküsü ve şiiri" anlamındadır. Bu yolda kurulmuş daha başka ezgi ve nazım türü adları da vardır: türkü (Türkî: Türk'lere özgü), Türkmanı (Türkmânî: Türkmen'lere özgü), bayatı (Bayatî: Bayat boyuna özgü).

Varsağıda da, koşma ve semaide işlenen tema ve konular kullanılır. Bu türün en güzel örneklerini Karacaoğlan söylemiştir.

Örnek:

VARSAĞI (GÜZELLEME)

Yürü bre Bulgar-dağı

Hemen dağlar sende m(i) olur

Yaylalı sümbüllü yurtlar

Büyük evler sende m(i) olur

Yükseğinde döner kuşlar

Engininde kervan işler

Kürk giydirir at bağışlar

Yiğit beyler sende m(i) olur

Yaylası ufak tepeler

Yağar yağmur kar sepeler

Kulakta altın küpeler

Hemen dilber sende m(i) olur

Kârac(a)oğlan düz ovalar

Şahinin keklik kovalar

İnil inil taş yuvarlar

Büyük seller sende m(i) olur

Karacaoğlan